Βάσις, Φρουρά, Εξηκονταρχία Πρεβέζης…

 

Χαιρετισμός του Γιάννη Ρέντζου στη συγκέντρωση στην Πύλη του Ακτίου το Σάββατο 2 Απριλίου 2011

[Ο ομιλητής υπενθύμισε στους συγκεντρωθέντες ότι η δημοτική παράταξη «Δημόσιος Χώρος Πρέβεζα – Λούρος – Ζάλογγο» κατέθεσε στο Δημοτικό Συμβούλιο ψήφισμα που έγινε δεκτό, κατήγγειλε πως αυτό εξαφανίστηκε από τη δημοτική γραφειοκρατία και συνέχισε ως εξής το χαιρετισμό του:]

 

 … Μεσολόγγι, Πρέβεζα, Γκερνίκα, Χιροσίμα, Λένινγκραντ, Δρέσδη, Λευκωσία, Δίδυμοι Πύργοι, Γάζα,  Αλ Κουτς. (Συγχώρα με Ιερουσαλήμ που σε θυμάμαι με το αραβικό σου όνομα)…

Και ακόμα,  Ζαουίγια, Τρίπολη, Μισράτα, Σύρτη, Ρας Λανούφ, Ατζνταμπίγια, Βεγγάζη Τομπρούκ… Πόλεις της Λιβύης…

Πόλεις σε πόλεμο… συνδημότες μας σε αγωνία…

Φίλες και φίλοι της Ειρήνης από τα διάφορα μέρη της Δυτικής Ελλάδας,

Ήρθαμε από την  Πρέβεζα να σας συναντήσουμε εδώ, έξω από τη Βάση του Ακτίου για να εκφράσουμε την έντονη διαμαρτυρία μας για τον πόλεμο που υποστηρίζει η Κυβέρνηση.

Η Πρέβεζα, ως πλησιέστερη σχετικά μεγαλύτερη πόλη, γειτονεύει αναγκαστικά με τη βάση των κατασκοπευτικών αεροσκαφών ΑΒΑΞ (AWACS) και συναισθάνεται πάντα τους κινδύνους που συνεπάγεται μια τέτοια γειτνίαση, αφού οι κάτοικοι των πόλεων είμαστε όμηροι, στόχος και ψαχνό. Από έξω και από μέσα.  Γι’ αυτό θα βροντοφωνάξουμε μαζί σας ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ Η ΒΑΣΗ ΣΤΟ ΑΚΤΙΟ.

Εκδηλώνουμε σήμερα όλοι μαζί, για μια ακόμα φορά, την συμπαράστασή μας απέναντι στο λαό μιας άλλης χώρας, της Λιβύης με το πανάρχαιο όνομα,  που υφίσταται άθελά του τα δεινά τού πολέμου και με την ευκαιρία αυτή εκφράζουμε  ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΑΡΑΒΙΚΩΝ ΛΑΩΝ ΚΑΙ ΠΛΥΘΥΣΜΩΝ ΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ.

 

Η πόλη μας και ο Δήμος μας αποτελούν παραδοσιακή προέκταση και ιστορική ανάμνηση της διαμάχης των δύο κόσμων, Ανατολής και Δύσης, αφού, ο ιστορικός οικιστικός πρόγονός μας, η Νικόπολη, νεκρόπολη πια, θυμίζει με το ίδιο της το όνομα και την ιστορία της, νίκη και ήττα, πόλεμο και καταστροφή. Γι’ αυτό και φωνάζουμε μαζί σας ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ.

Σαν κάτοικοι πόλης και μάλιστα λιμενικής, εμείς οι Πρεβεζάνοι δεν ξεχνάμε τον παραλογισμό του πολέμου, που θα μπορούσαν κάποιοι να ονομάσουν εθνικό καθήκον για να συγκαλύψουν τα πράγματα. Στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 η Πρέβεζα βρέθηκε κάτω από τα πυρά ελληνικών πλοίων, αφού η πόλη μας αποτελούσε ακόμα τότε ένα οχυρωμένο έδαφος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, του τουρκικού εκείνου ιμπέριουμ! Γι’ αυτό κραυγάζουμε ΕΞΩ Ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ.

Σαν κάτοικοι πόλης, εμείς οι Πρεβεζάνοι δεν ξεχνάμε τον παραλογισμό και την αδικία του πολέμου που θα μπορούσαν κάποιοι, στα προστατευμένα κέντρα εξουσίας, να ονομάσουν συμμαχικό καθήκον. Το Μάιο του 1944, η πόλη μας βομβαρδίστηκε από αγγλικά αεροπλάνα, ίσως για αντιπερισπασμό, στην επικείμενη απόβαση στη Νορμανδία που θα γινόταν, όπως ξέρουμε, σε λίγες μέρες, στις 6 Ιουνίου του 1944. Γι’ αυτό ζητούμε σθεναρά να μην υπάρξει ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ.

Σαν κάτοικοι πόλης, που αντέταξε σθεναρή αντίσταση και αντοχή στους πολέμους, εμείς οι Πρεβεζάνοι δεν ξεχνάμε τον παραλογισμό του πολέμου αφού η πόλη μας το πλήρωσε με τη σφαγή πολλών τέκνων της. Αποπυρηνικοποιημένη πόλη και πόλη της ειρήνης, χαιρετίζει σήμερα εσάς φίλες και φίλοι υπενθυμίζοντας πως ο πόλεμος που γίνεται τόσο κοντά μας για τον έλεγχο της ενέργειας είναι μια άλλη πλευρά του ίδιου πολέμου που ισοπεδώνει τη Φουκουσίμα. Πόσο μοιάζει με τη Χιροσίμα. Γι’ αυτό βροντοφωνάζουμε μαζί σας ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΠΟΥ ΕΚΤΡΕΠΟΥΝ ΤΟ ΠΥΡΗΝΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΤΟΥΣ ΣΕ ΠΥΡΗΝΙΚΟΥΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥΣ.

Σαν κάτοικοι πόλης, εμείς οι Πρεβεζάνοι δεν ξεχνάμε τον παραλογισμό του πολέμου που εκδηλώνεται με ιδιαίτερη λύσσα απέναντι στους κατοίκους των πόλεων που συμβαίνει όλες να αποτελούν, εν καιρώ ειρήνης, μέσα στις συνηθισμένες δομές εκμετάλλευσης των κατοίκων τους, κέντρα προπαρασκευής του πολέμου και φιλοξενίας βάσεων. Γι’ αυτό, μαζί σας αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι της Ειρήνης από τα διάφορα μέρη της Δυτικής Ελλάδας, και μαζί σου ποιητή, κραυγάζουμε: ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ Η ΒΑΣΙΣ, ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η  ΦΡΟΥΡΑ, ΝΑ ΔΙΑΛΥΘΕΙ Η ΕΞΗΚΟΝΤΑΡΧΙΑ ΠΡΕΒΕΖΗΣ.