Ο ΚΡΙΤΩΝ ΗΤΑΝ ΛΑΜΟΓΙΟ;

Η δικομματική μεταπολίτευση ήταν πολυσυλλεκτική διαφθορά

Μια μικρή συγκέντρωση σε σπίτι φίλου εξελίχτηκε σε συγκαλυμμένη πολιτική καθοδήγηση με στόχο την υποστήριξη της «λογικής» και «νοικοκυρεμένης» «δικομματικής» λύσης. Ο πρωταγωνιστής, δουλεμένος και διαβασμένος μηχανικός, συμφοιτητής του Γ. Γεννηματά στο Πολυτεχνείο («συμμαθητής» όπως ειδικά λέμε για το Πολυτεχνείο), εξιστορούσε τις επιτυχίες της Μεταπολίτευσης κάνοντας επίκληση ακόμα και στα συναισθήματα των παλιότερων για τα «πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων» που χρειάζονταν για την απόκτηση διπλώματος οδήγησης. Ένας συνομιλητής του αντέταξε πως κοινωνικά το κέρδος είναι σχετικό αφού οδήγησε στη διαφθορά της καθημερινής ζωής και μάλιστα σε σχέση με την απόκτηση των διπλωμάτων. Από ένα συνδαιτυμόνα ακούστηκε πως «όταν το Κράτος είναι συνεργάτης των μονοπωλίων αυτοκίνησης και πετρελαϊκής ενέργειας, πως μπορεί να μην πριμοδοτήσει τα διπλώματα οδήγησης έστω και με ανοχή της διαφθοράς;». Η κουβέντα αναβοανέβαινε. Φτάσαμε να πούμε πως «δικομματική μεταπολίτευση σημαίνει πάνω απ’ όλα πολυσυλλεκτική διαφθορά αφού τα μεγάλα κόμματα ανέβαζαν έτσι τα ποσοστά τους στο επιζητούμενο 42-45% της εκλογικής νίκης»!

Ο κεντρικός ομιλητής όμως ήταν, σας είπα, δουλεμένος. Προσπάθησε να μας πείσει πως «αυτό είναι ένα δυσάρεστο φαινόμενο που θα αντιμετωπιστεί». Και μάλιστα κατέβασε στη συζήτηση σημαντική ποσότητα «DNA-του-Έλληνα» για να πείσει πως «αυτά είναι πάντως κάτι φυσιολογικό και να μην τα συνδέουμε με το δικομματισμό». Με ικανότητα ηθοποιού που απαγγέλλει μας θύμισε την εισαγωγή από τον πλατωνικό «Κρίτωνα» και άλλα σημεία του διαλόγου όπου …φαίνεται πως η διαφθορά είναι διαχρονικό φαινόμενο και, κατά τον ομιλητή, «τη λαμογιά την έχουμε στο αίμα μας, δεν φταίει το ΠΑΣΟΚ», του ξέφυγε.

Ας δούμε το περίφημο «Τι τηνικάδε αφίξαι, ω Κρίτων;» που μας μαθαίναν οι δασκάλοι μας:

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Γιατί έχεις έλθει τέτοια ώρα, Κρίτωνα; Ή δεν είναι πια πολύ πρωί;

ΚΡΙΤΩΝ: Ναι είναι πολύ πρωί.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Τι ώρα ακριβώς;

ΚΡΙΤΩΝ: Βαθειά χαράµατα.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Απορώ πως ο δεσµοφύλακας δέχθηκε να σου ανοίξει.

ΚΡΙΤΩΝ: Μου είναι πια γνώριµος, Σωκράτη, επειδή έρχοµαι συχνά εδώ. Έπειτα του έδωσα και κάποιο φιλοδώρηµα.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ […]

[…]

ΚΡΙΤΩΝ:  Όσο γι’αυτό δεν πρέπει να έχεις κανέναν φόβο. Γιατί στο κάτω-κάτω δεν ζητούν και µεγάλα πράγµατα αυτοί που αναλαµβάνουν να σε βγάλουν από εδώ µέσα. Έπειτα δεν βλέπεις πόσο φτηνά πουλιούνται αυτοί οι άνθρωποι και πως δεν χρειαζόµαστε πολλά χρήµατα να τους εξαγοράσουµε; Και συ έχεις στη διάθεσή σου τα δικά µου χρήµατα, αρκετά, όπως µου φαίνεται, έπειτα και αν νοιάζεσαι για µένα ότι δεν θα έπρεπε να ξοδέψω την περιουσία µου, εδώ είναι αυτοί οι φίλοι µας, από τα ξένα, πρόθυµοι να ξοδέψουν από τα δικά τους […].

.

Κάπου ο φίλος ομιλητής έχει δίκιο για τα όσα συνέβαιναν στη σκοτεινή φυλακή της ηλιόλουστης Αθήνας. Όχι όμως και να διαπαιδαγωγηθούμε στη διαφθορά του δικομματισμού της μεταπολίτευσης. Οι άνθρωποι αυτοί είναι αδιόρθωτοι.

 Για το σχέδιο «Στο κελί του φιλοσόφου» που κοσμεί το σημείωμα βλ. εδώ.

Advertisement