Όπως τα περιγράφει ο Ιωάννης Μ. Ρέντζος (σε εγγραφή του Οκτωβρίου 1924) στο δεύτερο τόμο του Ημερολογίου που κυκλοφορεί σε λίγες ημέρες
Περί ώραν 4ην μ.μ. εσήμαινεν επί αρκετή ώραν ο κώδων του πολιούχου της πόλεως Αγίου Χαραλάμπους. Ερωτήσαμε πολλούς και ελάβομεν την πληροφορίαν ότι εξερράγη πυρκαϊά του Ναού του Αγίου Χαραλάμπους.
Εσπεύσαμεν και μετέβημεν επί τόπου και είδομεν ιδίοις όμμασιν να καίεται η στέγη του Ιερού Ναού. Πλήθος λαού έσπευδεν και προσέφερεν τας υπηρεσίας του. Άλλοι μετέφεραν το νερό και άλλοι ανέβαιναν εις την στέγην. Άλλοι έπαιρναν τας αγίας εικόνας, όπως τας διασώσουν και πάσαν δυνατήν βοήθειαν παρείχον, όπως κατευνάσωσιν το πυρ. Θεού θέλοντος, περί ώραν 6ην εντοπίσθη και δια πολλών μέσων εσβέσθη.
Αι ζημίαι ανέρχονται εις 50.000 περίπου δραχμάς. Απετεφρώθη το ήμισυ ταβάνι, ημίσεια στέγη και μέρος του τέμπλου.
Η πυρκαϊά έσχε την αρχήν της ως εξής: Λέγεται ότι κάποια γυνή εκόλλησεν κηρί πλησίον της εικόνος του Αγίου, οπού, τις οίδεν πώς αρχισεν να καίεται το μέρος κάτωθεν της εικόνος του Αγίου και, ολίγον κατ΄ ολίγον, επροχώρησεν κατ΄ ευθείαν προς τα επάνω και κατέκαυσεν εν μέρος τού τέμπλου, το ήμισυ της εικόνος του Αγίου και κατόπιν κατεστράφη το ταβάνι.
Εν όλω η ζημία μετά των εικόνων θα υπερβή τας 150.000 δραχμάς. Λέγεται ότι κάποτε διερχόμενος κάποιος περιηγητής Άγγλος εξετίμησε και προσέφερεν δια το τέμπλον, λόγω τέχνης, εν εκατομμύριον δραχμάς και να κάμη και το τέμπλον εκ μαρμάρου, αλλά δεν εδέχθη η Κοινότης την προσφοράν μη θέλουσα να απογυμνώσει τον Ναόν και την πόλιν του αριστουργήματος εκείνου.
Εγγραφή της 13ης Οκτωβρίου 1924 – Ημέρα Δευτέρα. Η εικόνα είναι απόσπασμα φωτογραφίας του Χ. Γκούβα από τη Βικιπαίδεια
.
