ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ ΔΙΧΩΣ ΟΙΚΤΟ

======================================

 

Σε συνάντηση με τον Κερκ Ντάγκλας

Πριν λίγες ημέρες κουβεντιάζαμε με ένα φίλο για τις παλιές ταινίες που είχαμε δει με τον αιωνόβιο πια ηθοποιό Κερκ Ντάγκλας. Θυμηθήκαμε, ανάμεσα σε άλλες, τον Σπάρτακο και τον Βαν Γκονγκ. Επίσης εγώ δε ξεχνώ και την πολύ ενδιαφέρουσα ταινία «Υπόθεση βιασμού» που διαδραματίζεται σε μια μικρή γερμανική πόλη, άλλωστε ο πραγματικός τίτλος ήταν Town without pity (Πόλη χωρίς οίκτο).

Τόσο ο ελληνικός όσο ο πρωτότυπος τίτλος είναι, θα λέγαμε, και οι δυο σωστοί. Σύμφωνα με την υπόθεση της ταινίας κάποιοι στρατιώτες βιάζουν στην έξοδό τους μια κοπέλα και το ζήτημα φτάνει στο δικαστήριο. Ο αξιωματικός που ανέλαβε την υπεράσπισή τους έκανε μια βαθιά έρευνα για την οικογένεια και τη συμπεριφορά της κοπέλας. Κατάφερε έτσι να συγκεντρώσει στοιχεία που βοήθησαν να απαλλαγούν οι κατηγορούμεναι από τη μέγιστη επιβαλλόμενη ποινή.

Βέβαια στις ανδροκεντρικές μας κοινωνίες κάτι τέτοιο δεν είναι δύσκολο! Να τα φορτώσουμε στη γυναίκα! Ωστόσο η ταπείνωση της κοπέλας (που άκουσε και πολλά από συμπατριώτες της!) την οδήγησε στην αυτοκτονία. Όσοι έχουν ζήσει ή έχουν μεγαλώσει σε μικρές πόλεις γνωρίζουν καλά τις νοοτροπίες που καλλιεργούνται σε μερικές συντηρητικές κοινότητες, οπότε η αναπαράσταση της ζωής στη μικρή γερμανική πόλη δεν εκπλήσσει.

Για την ταινία, μου είχε δοθεί η ευκαιρία να πούμε δυο λόγια με τον ίδιο τον πρωταγωνιστή της ταινίας, τον Κερκ Ντάγκλας, όταν είχε έρθει στην Αθήνα. Ήταν το φθινόπωρο του 1964, που έκανε πολιτική περιοδεία ως «πρέσβης καλής θελήσεως» της χώρας του ‒είναι Αμερικανός, μετανάστης ρωσικής καταγωγής‒ και έτσι βρέθηκε στην Αθήνα.

Είχε λοιπόν κάποια συνάντηση στο ΕΚ Πανεπιστήμιο Αθηνών αλλά το ραντεβού δεν είχε οριστεί καλά. Έτσι, χρειάστηκε να «επιστρατευτούμε» κάποια άτομα για να καλύψουμε το κενό. Θυμάμαι το διευθυντή της Πανεπιστημιακής Λέσχης (Ιπποκράτους 15) που ήρθε «εμπερίστατος» στο γραφείο της ΔΕΣΠΑ (Διοικούσα Επιτροπή Συλλόγων Πανεπιστημίου Αθηνών), όπου συνεδριάζαμε η Φοιτητική Κινηματογραφική Λέσχη Αθηνών (ΦΚΛΑ). Μας είπε πώς είχε το ζήτημα και μας παρεκάλεσε να καλύψουμε εμείς την κατάσταση, πράγμα που κάναμε, πηγαίνοντας στο κτήριο του πανεπιστημίου, πολύ κοντά. Εκεί καθήσαμε και μιλήσαμε με τον πολύ δημοφιλή, τότε, ηθοποιό. Φυσικά εκείνος μας είπε, χαλαρά, τα δικά του, αλλά μετά στραφήκαμε και σε άλλα, ανάμεσα στα οποία και η μικρή πόλη δίχως οίκτο… Και με μια πάντα αλησμόνητη Παργινόσκαλα, είκοσι χρόνια πριν…